من از فردی شنیدم که هر قطره منی از 40 قطره خون تشکیل شده و به همین دلیل وقتی که زیاد خودارضایی کند فرد مبتلا به کم خونی خواهد شد
آیا این مسئله را تایید می کنید
و 1 سوال دیگر :
آیا وقتی کسی زیاد خود ارضایی کند در آینده نمی تواند صاحب فرزند شود ؟
و 1 سوال دیگر :
آیا وقتی کسی زیاد خود ارضایی کند در آینده نمی تواند صاحب فرزند شود ؟
در پاسخ به سوال این دوست عزیز باید بگویم اینکه هر قطره مایع منی از 40 قطره خون درست شده است هیچ مبنای علمی ندارد و هیچگونه سندیتی ندارد.
خود ارضایی هیچگونه عارضه جسمانی ندارد و باعث کم خونی نخواهد شد. اگر چنین باشد مردان متاهل همگی باید مبتلا به انواع و اقسام امراض باشند و کم خونی نیز داشته باشند که چنین نیست و این حرف از اساس غلط است.
افرادی که خود ارضایی می کنند به راحتی صاحب فرزند می شوند و این عمل هیچ تاثیری بر قدرت باروری ایشان ندارد.
این سوال را بهانه می کنم برای بحث در مورد استمنا یا خود ارضایی و به همه دوستان نیز توصیه می کنم با توجه به بحث های متعددی که در این زمینه صورت گرفته است دیگر در این باب بحث یا سوالی مطرح نکنند و تمام مطالب مربوطه را بطور کامل مطالعه کنند تا جواب سوال خود را بگیرند.
بر اساس برخی تحقیقات در جوامع غربی که به تجربه دریافته ام برای جامعه ما نیز قابل تطبیق است همه مردان و حدود 80 درصد زنان خود ارضایی را تجربه کرده اند و عمده افراد شناخت توانایی جنسی خویش را با خود ارضایی به دست اورده اند. و بر اساس همین تحقیقات مشخص شده است که خود ارضایی به مانند عمل جنسی طبیعی است و هیچگونه عارضه جسمانی ندارد. تمامی عوارضی هم که در جامعه ما در مورد خود ارضایی گفته شده نادرست است. دلیلی که باعث شده تا این عوارض وحشتناک برای خود ارضایی ساخته و پرداخته شود بحث حرمت شرعی این عمل می باشد و تمامی بحثی که در این زمینه می شود و اعتراضاتی که به من صورت می گیرد از این باب است که چون من گفته ام خود ارضایی عوارض جسمانی ندارد یعنی مجوز برای انجام آن صادر کرده ام و برخی از دوستان مسئولیت گناه آن را به گردن من انداخته و معتقدند که چون تاکید فراوانی بر این موضوع دارم جوانان را تشویق به انجام خود ارضایی نموده ام. در حالیکه اگر این دوستان دقت کنند و با مداقه در مطالبی که من نوشته ام دقت کنند خواهند دید من چنین توصیه ای نکرده ام و بارها بر گناه بودن خود ارضایی از نظر شرع نیز تاکید کرده ام. بحثی که من دارم این است که بعنوان دلیل تراشی برای حرمت خودارضایی نباید مشتی چرندیات سر هم کرد و کاری کرد تا دین خراب شود. جوانی که سالهاست خودارضایی می کند و بعد از آن ازدواج کرده و به راحتی بچه دار می شود و کور و نابینا هم نمی شود و مجنون و ... هم نمی شود آیا باور به مسایل دینی خواهد داشت وقتی از نظر او سایر مسایل دینی نیز چون حرفهایی که در باب خود ارضایی گفته می شود بی پایه و اساس جلوه کند. اگر یک دلیل و فقط یک دلیل برای حرمت خود ارضایی بیاوریم ولی عقلانی و درست باشد بهتر است یا مشتی حرف بی سند و یا دروغ به عنوان دلیل حرمت بیاوریم. دوستان عزیز به مبنای منطقی احکام در کلام خداوند دقت کنند اینگونه هتاکانه به حرفهای من ایراد نخواهند گرفت. شراب نیز حرام است ولی خداوند با کلام منطقی خویش می گوید در آن منافع و مضراتی وجود دارد ولی چون مضراتش بیشتر است نخورید. یعنی خداوند علت حرمت را بر مبنای مضرات شراب می گذارد و منافع انرا منکر نمی شود. امروز نیز علم پزشکی به این نتیجه رسیده که الکل یا شراب تاثیرات مثبتی بر متابولیسم بدن دارد ولی آثار مخربی هم بر کبد و مغز دارد و مصرف آن بیش از فایده ضرر دارد. در باب خود ارضایی هم همین است و علت حرمت آن نه مضرات جسمانی که مضرات روانی ان و آسیبی است که به بنیان خانواده خواهد زد. به مانند شراب می توان برای خود ارضایی فوایدی نیز در نظر گرفت ولی عوارض روانی و مضرات غیر جسمانی آن به گونه ای است که توصیه بر عدم انجام آن است. کسی که خود ارضایی می کند لازم است در حین خود ارضایی خود را تحریک کند و بخشی از این تحریک ذهنی است. برای تحریک ذهنی لازم است به دیدن تصاویر شهوت انگیز یا فیلمهای شهوت انگیز بپردازد یا به افراد به دیده شهوت انگیز نگاه کند یا آنها را در خیال خود شهوت انگیز فرض کند. یعنی برای خود ارضایی باید گناهی مرتکب شود. از سوی دیگر کسی که به خود ارضایی روی آورد به کم آن قانع نخواهد شد و به تدریج دفعات آن افزایش می یابد و فرد با هر محرک جنسی تمایل دارد خود ارضایی کند و لذت ببرد و نکته در اینجاست که علیرغم رسیدن به ارگاسم باز احساس ارامش روانی به سراغ او نمی اید و هنوز خود را نیازمند به تحریک جنسی و ارگاسمی دیگر می بیند. همین باعث افراط در خود ارضایی می شود و فرد بواسطه چنین امری از کار و زندگی دور شده و به تدریج دنبال شرایطی است که تنها باشد تا خود ارضایی کند. گوشه گیری از یکسو و نرسیدن به آن آرامشی که باید به دنبال عمل جنسی فرد از نظر روانی به آن برسد به مرور او را دچار خلقی افسرده می سازد و از لحاظ روانی دچار مشکلاتی می شود. از سوی دیگر با ارضای جنسی در خود ارضایی تمایل فرد برای ازدواج و تشکیل خانواده کاهش می یابد به ویژه در شرایط جامعه ما که ازدواج سخت است. کسانی که به خود ارضایی می پردازند ترک آن برایشان بسیار سخت می شود و همین موضوع ایشان را بیشتر دچار مشکل می سازد. از یکسو احساس گناه می کنند و از سوی دیگر نمی توانند خود ارضایی نکنند و خود را نیازمند آن می بینند.
مصرف غذاهای سرد کننده و دارو و ... هم فقط کمک می کند تا تعداد دفعات خود ارضایی کاهش یابد و فاصله بین دو خود ارضایی افزایش یابد و کمک زیادی به ترک آن نمی کند. تنها چیزی که کمک می کند فرد خود ارضایی را به راحتی کنار بگذارد ازدواج است. به دنبال ازدواج دیگر نیازی برای خود ارضایی در فرد وجود نداشته و به راحتی آنرا ترک می کند. توصیه من به همه کسانی که می خواهند خود ارضایی را کنار بگذارند همواره این بوده که با آن توصیههای عمومی که کرده ام تا جاییکه می توانند تعداد دفعات را کم کنند و نگران نشوند که چرا نمی توانند ترک کنند و تلاش کنند تا با فراهم کردن شرایط ازدواج برای خویش به طور کامل خود ارضایی را ترک کنند.
لذا بار دیگر تاکید می کنم خود ارضایی عوارض جسمانی ندارد و تنها راه ترک آن هم ازدواج است. به دوستان معترض هم توصیه می کنم به جای هتاکی به من به کسانی که باعث شرایط سخت ازدواج در جامعه اند انتقاد کنند و خود نیز تلاش کنند تا با منطقی صحیح و افکاری منطقی به گسترش دین داری و افزایش فرهنگ عفاف در جامعه کمک کنند.
تاريخ: 1393/01/15
مشاهده :
779
****ارسال پیام****
