یکی دیگر از دوستان سوال کرده اند:
پسر مجرد یا مرد دور از همسری که بیضه اش پر منی است اما اصلا محتلم نمی شود آیا مفهومش این است که شهوتش زیاد خواهد ماند ؟ و برعکس , کسی که چند وقت یکبار محتلم شود آیا خود به خود شهوتش کاهش می یابد؟ پس در اینصورت مایی که محتلم نمی شویم با این حال میل جنسی مان بالاست علت چیست ؟
در پاسخ به این دوست عزیز باید بگویم ایجاد میل جنسی یک پروسه پیچیده است که بخشی از ان تحت تاثیر بیضه ها و هورمونهای جنسی می باشد و بخش دیگری ذهنی است و بخشی هم تحت تاثیر عوامل دیگر.
بیضه ها اسپرم را تولید و وارد لوله های اپیدیدیم که به دور بیضه پیچیده اند می کنند. اسپرمها از درون این لوله ها عبور و بخشی از تکامل خود را در این لوله ها طی می کنند و از طریق لوله دیگری به نام وازدفران به سمت کیسه های منی و پروستات می آیند. قبل از ورود به پروستات مجرای کیسه های منی به واز دفران می پیوندد. کیسه های منی مواد مغذی و مورد نیاز اسپرمها را ساخته و ذخیره می کنند. هنگام انزال اسپرمها از مجرای واز دفران با منی که از کیسه های منی خارج می شود مخلوط و به داخل پروستات وارد و از طریق ان وارد مجرای ادراری شده و خارج می شوند.
پر شدن کیسه های منی یکی از عوامل ایجاد میل جنسی می باشد. در واقع فرد تمایل به عمل جنسی پیدا می کند. اگر عمل جنسی انجام شود کیسه ها تخلیه و به ساخت منی می پردازند و اگر نه در هنگامی که فرد در خواب به سر می برد با شل شدن دهانه این کیسه ها این منی تخلیه می گردد که از آن به احتلام یاد می کنیم.
غیر از پر شدن کیسه های منی عوامل هورمونی و غیر هورمونی دیگری نیز در ایجاد میل جنسی دخیل هستند. فردی با کیسه های منی خالی ممکن است تمایل به برقراری رابطه جنسی داشته باشد و فردی با پر بودن کیسه های منی نیز ممکن است به دلیل نبود سایر عوامل میل جنسی نداشته باشد.
یکی از عوامل هورمون جنسی مردانه به نام تستوسترون می باشد که توسط بیضه ترشح می شود. اگر در فردی بیضه ها فعالیت کمی داشته و هورمون کمی ترشح کنند معمولا میل جنسی کمتر است و اگر فردی بیضه فعالی داشته باشد و هورمون بیشتری ترشح کند میل جنسی بیشتری خواهد داشت. بیضه ها خود تحت تاثیر هورمونهای هیپوفیز(غده ای در مغز) به ترشح تستوسترون و تولید اسپرمها می پردازند و اگر هیپوفیز مشکل داشته باشد ترشح آنها کم می شود و میل جنسی نیز کم می شود. هورمونهای هیپوفیز نیز تحت تاثیر هورمون محرکه هیپوتالاموسی می باشند و مشکل در هیپو تالاموس نیز باعث ایجاد مشکلاتی در مسیر کارکرد بیضه ها و تمایل جنسی می شود.
بخش ذهنی میل جنسی نیز با تحریک هیپوتالاموس باعث تحریک هیپوفیز و بیضه ها می شود. ترشح تستوسترون از بیضه نیز باعث تنظیم معکوس هورمونهای هیپوفیز و هیپوتالاموس می شود یعنی وقتی میزان تستوسترون زیاد می شود پیامی به مغز می رسد که هورمون محرک کمتری ترشح شود تا بیضه ها کمتر کار کنند.
افرادی که از امپولهای تستوسترون یا ناندرولون استفاده می کنند به ویژه کسانی که بدن سازی کار می کنند با وارد کردن هورمونهای جنسی به بدن خود باعث می شوند تا بیضه ها به تدریج کم کار شوند و بعد ها که آمپولها تزریق نمی شود نتوانند کارکرد خوبی داشته باشند.
با توجه به مکانیسمی که گفته شد باید گفت هم دفعات انزال یا احتلام باعث کاهش یا افزایش میل جنسی می شود و هم کاهش یا افزایش میل جنسی است که باعث افزایش یا کاهش دفعات انزال می شود. تاثیری دوسویه وجود دارد. استرس و عوامل عصبی نیز بر دفعات انزال یا احتلام تاثیر دارند. افرادی که استرس زیادی دارند و تحریک پذیر هستند می توانند دفعات احتلام بیشتری را تجربه کنند و افراد خونسرد و بدون استرس یا اضطراب ممکن است احتلام را تجربه نکنند یا دیر به دیر تجربه کنند.
تاريخ: 1393/01/14
مشاهده :
1093
****ارسال پیام****
